Błogosławiona Maria Luiza Merkert.

Maria Luiza MERKERT urodziła się dnia 21 września 1817 roku w Nysie, na ziemi śląskiej, w głęboko religijnej rodzinie mieszczańskiej. Była drugą córką Karola Antoniego Merkert i Marii Barbary z domu Pfitzner. Całe jej życie, od narodzin poprzez działalność apostolsko-charytatywną, aż do śmierci było związane z Nysą i parafią pod wezwaniem św. Jakuba St. Ap. i św. Agnieszki.
Ojciec zmarł niespełna rok po urodzeniu się Marii. Dzięki troskliwości matki, która wychowywała swe córki w duchu autentycznych wartości chrześcijańskich, Maria od dzieciństwa wzrastała w klimacie wiary. Otrzymała staranne wychowanie i wykształcenie. W domu uczyła się miłości Boga i bliźniego, dostrzegania biednych i dzielenia się z potrzebującymi. Pod wpływem wyjątkowo religijnej atmosfery u Marii dojrzewała gotowość do podejmowania samarytańskiej posługi i kształtowało się jej powołanie zakonne. Podczas nieuleczalnej choroby matki, Maria była dla niej troskliwą pielęgniarką, a po jej śmierci w lipcu 1842 roku poświęciła się chorym i najbardziej potrzebującym, przeznaczając na ten cel swój skromny majątek. Posłuszna Bożemu wezwaniu i radzie spowiednika, odczytują ją jako wolę Bożą , we wrześniu 1842 r. Wraz z rodzoną siostrą i koleżanką z lat szkolnych , Franciszką Werner dołączyła do Klary Wolff, która w Nysie pielęgnowała chorych w ich własnych mieszkaniach.

27 września 1842 roku, pod duchową opieką księdza Franciszka Ksawerego Fischera, rozpoczęły wspólną drogę życia. Głęboko przejęta potrzebami ubogich- mieszkańców Nysy i okolic- gorąco pragnęły z miłości ku Bogu poświęcić czas i siły cierpiącej ludzkości, bez różnicy na wyznanie, narodowość, stan. Po pierwszych miesiącach radosnej służby nastąpiły bolesne doświadczenia które Maria przeżywała w duchu głębokiej wiary, zawierzając wszystko Bożej Opatrzności. W grudniu 1846 roku, na polecanie opiekuna duchowego, rozpoczęła nowicjat w Zgromadzeniu Sióstr Karola Borymeusza w Pradze, pielęgnując chorych w szpitalach tegoż Zgromadzenia w Melnik Podoli i Litomierzycach, a od 27 lutego 1849 roku także w szpitalu w Nysie. Pragnąc pozostać wierną charyzmatowi początkowemu, po ponad trzech latach opuściła nowicjat Sióstr Borymeuszek.
Dnia 19 listopada 1850 roku Maria wraz z Franciszką Werner, po wielu trudnościach i cierpieniach, obierając za patronkę św. Elżbietę Węgierską, wznowiły w rodzinnym mieście ambulatoryjna posługę chorym i opuszczonym.
Bóg błogosławił młodemu Stowarzyszeniu Sióstr św. Elżbiety, dając mu zadziwiający wzrost już za życia Marii Markert. Kilka lat po 1850 roku, siostry przekroczyły granicę śląska, docierając w głąb Niemiec i na tereny województwa poznańskiego oraz do Szwecji.
Matka Maria przyjęła do Zgromadzenia blisko 500 sióstr i założyła 90 placówek zakonnych. Odpowiadając na wyzwania Kościoła i potrzebujących XIX wieku, służyła z godnym podziwu wyrzeczeniem chorym, osobom starszym, opuszczonym i dzieciom. Odważnie i optymizmem realizowała cele i zamierzenia związane z kształtowaniem i umacnianiem struktur nowej wspólnoty zakonnej. Dnia 4 września 1859 roku otrzymała od biskupa wrocławskiego Henryka Forstera zatwierdzenie diecezjalne dla Stowarzyszenia Sióstr św. Elżbiety. W TYM SAMYM ROKU W GRUDNIU ZOSTAŁA WYBRANA PIERWSZĄ PRZEŁOŻONĄ GENERALNĄ ZGROMADZENIA. Dnia 5 maja 1860 roku Maria wraz z 25 siostrami złożyła śluby zakonne. To dzięki jej staraniom w latach 1863-1865 został wybudowany Dom Macierzysty w Nysie, który istnieje do dnia dzisiejszego. Dnia 7 czerwca 1871 roku wyjednała u papieża Piusa IX dekret pochwalny dla Zgromadzenia, które zostało ostatecznie zatwierdzone przez papieża Leona XIII w 1887 roku.
Błogosławiona Maria Luiza Merkert swe życie wewnętrzne ożywiała modlitwą i szczególną pobożnością do Eucharystii, Najświętszego Serca Jezusowego, Matki Bożej, św. Józefa i św. Elżbiety Węgierskiej, którą obrała za Patronkę Zgromadzenia. Wszystko, co zasługiwało na pochwałę, przypisywała Bogu i ludziom, którzy jej pomagali, a za swoje trudy nie żądała wynagrodzenia.
Zmarła 14 listopada 1872 roku w opinii świętości, pozostawiając w wielkiej żałobie córki duchowe, mieszkańców Nysy i okolic, którzy nazywali ją Kochaną Matka wszystkich, Matką ubogich i śląska, Samarytanką. WSZYSCY , KTORZY JĄ W ŻYCIU SPOTKALI, BYLI PRZEKONANI, ŻE TO BYŁ ANIOŁ DOBROCI. Postać Marii Luizy Merkert, mimo upływu lat jest ciągle żywa i aktualna. Przesłanie, jakie pozostawiła, to wołanie o miłość Boga i bliźniego. Podejmowała posługę nawet w najtrudniejszych warunkach, zachęcając swoje córki duchowe, by czyniły podobnie: ”Proszę was, abyście z miłością i cierpliwością pielęgnowały chorych. Jesteśmy bowiem przynaglane , by pokazać, że chcemy wszystkim czynić wiele dobra i wszystkich kochać w Bogu.”
Służyła Mu w ubogich, chorych, najbardziej potrzebujących, zgodnie ze słowani Chrystusa Pana: ”Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”(Mt 25,40).
W latach 1985-1997 w diecezji opolskiej przeprowadzono dochodzenie kanoniczne dotyczące życia i sławy świętości Marii Luizy Merkert. 20 grudnia 2004 roku Ojciec Święty Jan Paweł II potwierdził świętość jej życia poprzez ogłoszenie Dekretu o heroiczności cnót. W 2002 roku, również w diecezji opolskiej, przeprowadzono drugi etap dochodzenia, tzw. Proces o domniemanym cudownym uzdrowieniu za wstawiennictwem Marii MARKERT. Po przedstawieniu Papieżowi ustaleń Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych odnośnie cudownego uzdrowienia, dnia 1 czerwca 2007 roku Ojciec św. BENEDYKT XVI promulgował Dekret o cudzie dokonanym przez Boga za wstawiennictwem Służebnicy Bożej Marii Merkert.
30 września 2007 roku w kościele św. Jakuba Apostoła i św. Agnieszki w NYSIE została beatyfikowana, w obecności licznie zgromadzonego duchowieństwa męskiego i żeńskiego, wiernych z Polski i całego świata.
We Mszy świętej i obrzędzie beatyfikacji uczestniczyli wierni z Jasienia.
Dzięki Matce SAMUELI Werbińskiej, Matce Generalnej Sióst ŚW. ELŻBIETY w RZYMIE otrzymaliśmy relikwie błogosławionej Matki Marii Luizy Merkert, które są darem dla naszej parafii, abyśmy pełniej służyli Bogu w chorych, ubogich, i potrzebujących naszego pochylenia i abyśmy wspierali Zgromadzenia Sióstr Elżbietanek modlitwą, ofiarą i powołaniami z naszej parafii. Pragnę zaznaczyć, że dwie nasze parafianki (s. Józefa Krupa i s. Andrzeja Konował) realizują charyzmat wyznaczony przez błogosławioną Matkę Luizę Merkert.
Ufamy, że na tym nie będzie koniec.

RELIKWIE MATKI MARII LUIZY MERKERT, POWITAMLIŚMY 15.08.2008r.  NA MSZY ŚW. O GODZ.11.00.
SĄ DAREM MATKI SAMUELI WERBIŃSKIEJ - MATKI GENERALNEJ SIÓSTR ŚWIĘTEJ ELŻBIETY W RZYMIE DLA NASZEJ PARAFII